بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)

سلام به همه.سلام به هرکس که این مطلب رو میخونه.ولی بیشتر سلامم به کساییه که منو میشناختن.با نوشته هام یک روزی خاطره داشتن.این روزا که ویروس‌ کرونا همه رو درگیر خودش کرده و خونه نشین شدیم با خودم گفتم دوباره یک سر بزنم شاید یک عده هم مثل من یاد این ایام و وبلاگ نوبسی بیفتن.به اکثر وبلاگ هاتون که سر زدم و حتی خودم اخرین آپدیت ها مربوط‌ به سال ۹۲ هست.انگار از اونجا به بعد دیگه یک تکنولوژی جدید همه رو از هم جدا کرد یا یک مشغله ای پیدا کردیم. چی شد یهو من یادم نیس؟؟این روزا دیگه سنم زیاد میره بالا و شاید مثل قدیم نباشم منظورم یک ادم دیوونه.که بدو بدو بیاد و فقط بخاد بیاد حرفاشو ابنجا بزنه.باورم نمیشه یک زمانی این همه آدم این همه چرت و پرت من رو میخوندن بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...

معمولا سریع ترین کاری که میکنم اینکه ابن پنجره نوشته جدید رو زود باز میکنم و شروع به نوشتن میکنم.شاید این روزا دیگه عرف وبلاگ نویسی نباشه اینطور نوشتن.نمیدونم هنوز به وبلاگ های زیادی سر نزدم تا ببینم تو این 10 سال چه چیزهایی عوض شده.ولی مهم نیس بزار مثل همیشه فقط انگشت باشه که تایپ میکنه،میزارم مثل همیشه این ذهن شلوغ شروع به نوشتن کنه.عادت ندارم ویرایش کنم عادت ندارم برگردم و غلط املایی هام رو درست کنم.چون این ویرایش دیگه نمیذاره اونوقت خیلی از حرفام رو شاید بزنم و پشیمون بشم.البته هنوز که حرفی نزدم ولی خب درکل میگم.راستش نمیدونم غالب وبلاگ رو عوض کنم یا نه.پیونده ها لینک های قدیمیم رو پاک کنم یا نه.اخه یک روزی تک تک این لینک ها واسم یک خاطره بودن.هرچند که گذر زمان و مشغله زندگی خیلی سخت میذاره به یادم بیاد چی‌به چی‌بوده.پروفایل هم که خیلی قدیمیه.شاید بزارم اونا باشه و یک سری چیزا اضافه کنم.نمیخام یادم بره کی بودم و چی‌شدم.شاید امروز برام مسخره باشه حرفای قدیمم نمیدونم.این روزا دوست دارین معمولا از چی بخونید تو وبلاگ ها؟؟راستی الان که تصمیم گرفتم همینجا نوشته رو تموم کنم یادم افتاد این مشکل رو دارم که یک عنوان انتخاب کنم.مگه حرف افکارم عنوان داره..... بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...

سلام به همه.سلام به هرکس که این مطلب رو میخونه.ولی بیشتر سلامم به کساییه که منو میشناختن.با نوشته هام یک روزی خاطره داشتن.این روزا که ویروس‌ کرونا همه رو درگیر خودش کرده و خونه نشین شدیم با خودم گفتم دوباره یک سر بزنم شاید یک عده هم مثل من یاد این ایام و وبلاگ نوبسی بیفتن.به اکثر وبلاگ هاتون که سر زدم و حتی خودم اخرین آپدیت ها مربوط‌ به سال ۹۲ هست.انگار از اونجا به بعد دیگه یک تکنولوژی جدید همه رو از هم جدا کرد یا یک مشغله ای پیدا کردیم. چی شد یهو من یادم نیس؟؟این روزا دیگه سنم زیاد میره بالا و شاید مثل قدیم نباشم منظورم یک ادم دیوونه.که بدو بدو بیاد و فقط بخاد بیاد حرفاشو ابنجا بزنه.باورم نمیشه یک زمانی این همه آدم این همه چرت و پرت من رو میخوندن بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...

معمولا سریع ترین کاری که میکنم اینکه ابن پنجره نوشته جدید رو زود باز میکنم و شروع به نوشتن میکنم.شاید این روزا دیگه عرف وبلاگ نویسی نباشه اینطور نوشتن.نمیدونم هنوز به وبلاگ های زیادی سر نزدم تا ببینم تو این 10 سال چه چیزهایی عوض شده.ولی مهم نیس بزار مثل همیشه فقط انگشت باشه که تایپ میکنه،میزارم مثل همیشه این ذهن شلوغ شروع به نوشتن کنه.عادت ندارم ویرایش کنم عادت ندارم برگردم و غلط املایی هام رو درست کنم.چون این ویرایش دیگه نمیذاره اونوقت خیلی از حرفام رو شاید بزنم و پشیمون بشم.البته هنوز که حرفی نزدم ولی خب درکل میگم.راستش نمیدونم غالب وبلاگ رو عوض کنم یا نه.پیونده ها لینک های قدیمیم رو پاک کنم یا نه.اخه یک روزی تک تک این لینک ها واسم یک خاطره بودن.هرچند که گذر زمان و مشغله زندگی خیلی سخت میذاره به یادم بیاد چی‌به چی‌بوده.پروفایل هم که خیلی قدیمیه.شاید بزارم اونا باشه و یک سری چیزا اضافه کنم.نمیخام یادم بره کی بودم و چی‌شدم.شاید امروز برام مسخره باشه حرفای قدیمم نمیدونم.این روزا دوست دارین معمولا از چی بخونید تو وبلاگ ها؟؟راستی الان که تصمیم گرفتم همینجا نوشته رو تموم کنم یادم افتاد این مشکل رو دارم که یک عنوان انتخاب کنم.مگه حرف افکارم عنوان داره..... بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...

سلام به همه.سلام به هرکس که این مطلب رو میخونه.ولی بیشتر سلامم به کساییه که منو میشناختن.با نوشته هام یک روزی خاطره داشتن.این روزا که ویروس‌ کرونا همه رو درگیر خودش کرده و خونه نشین شدیم با خودم گفتم دوباره یک سر بزنم شاید یک عده هم مثل من یاد این ایام و وبلاگ نوبسی بیفتن.به اکثر وبلاگ هاتون که سر زدم و حتی خودم اخرین آپدیت ها مربوط‌ به سال ۹۲ هست.انگار از اونجا به بعد دیگه یک تکنولوژی جدید همه رو از هم جدا کرد یا یک مشغله ای پیدا کردیم. چی شد یهو من یادم نیس؟؟این روزا دیگه سنم زیاد میره بالا و شاید مثل قدیم نباشم منظورم یک ادم دیوونه.که بدو بدو بیاد و فقط بخاد بیاد حرفاشو ابنجا بزنه.باورم نمیشه یک زمانی این همه آدم این همه چرت و پرت من رو میخوندن بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...

معمولا سریع ترین کاری که میکنم اینکه ابن پنجره نوشته جدید رو زود باز میکنم و شروع به نوشتن میکنم.شاید این روزا دیگه عرف وبلاگ نویسی نباشه اینطور نوشتن.نمیدونم هنوز به وبلاگ های زیادی سر نزدم تا ببینم تو این 10 سال چه چیزهایی عوض شده.ولی مهم نیس بزار مثل همیشه فقط انگشت باشه که تایپ میکنه،میزارم مثل همیشه این ذهن شلوغ شروع به نوشتن کنه.عادت ندارم ویرایش کنم عادت ندارم برگردم و غلط املایی هام رو درست کنم.چون این ویرایش دیگه نمیذاره اونوقت خیلی از حرفام رو شاید بزنم و پشیمون بشم.البته هنوز که حرفی نزدم ولی خب درکل میگم.راستش نمیدونم غالب وبلاگ رو عوض کنم یا نه.پیونده ها لینک های قدیمیم رو پاک کنم یا نه.اخه یک روزی تک تک این لینک ها واسم یک خاطره بودن.هرچند که گذر زمان و مشغله زندگی خیلی سخت میذاره به یادم بیاد چی‌به چی‌بوده.پروفایل هم که خیلی قدیمیه.شاید بزارم اونا باشه و یک سری چیزا اضافه کنم.نمیخام یادم بره کی بودم و چی‌شدم.شاید امروز برام مسخره باشه حرفای قدیمم نمیدونم.این روزا دوست دارین معمولا از چی بخونید تو وبلاگ ها؟؟راستی الان که تصمیم گرفتم همینجا نوشته رو تموم کنم یادم افتاد این مشکل رو دارم که یک عنوان انتخاب کنم.مگه حرف افکارم عنوان داره..... بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...

سلام به همه.سلام به هرکس که این مطلب رو میخونه.ولی بیشتر سلامم به کساییه که منو میشناختن.با نوشته هام یک روزی خاطره داشتن.این روزا که ویروس‌ کرونا همه رو درگیر خودش کرده و خونه نشین شدیم با خودم گفتم دوباره یک سر بزنم شاید یک عده هم مثل من یاد این ایام و وبلاگ نوبسی بیفتن.به اکثر وبلاگ هاتون که سر زدم و حتی خودم اخرین آپدیت ها مربوط‌ به سال ۹۲ هست.انگار از اونجا به بعد دیگه یک تکنولوژی جدید همه رو از هم جدا کرد یا یک مشغله ای پیدا کردیم. چی شد یهو من یادم نیس؟؟این روزا دیگه سنم زیاد میره بالا و شاید مثل قدیم نباشم منظورم یک ادم دیوونه.که بدو بدو بیاد و فقط بخاد بیاد حرفاشو ابنجا بزنه.باورم نمیشه یک زمانی این همه آدم این همه چرت و پرت من رو میخوندن بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...

معمولا سریع ترین کاری که میکنم اینکه ابن پنجره نوشته جدید رو زود باز میکنم و شروع به نوشتن میکنم.شاید این روزا دیگه عرف وبلاگ نویسی نباشه اینطور نوشتن.نمیدونم هنوز به وبلاگ های زیادی سر نزدم تا ببینم تو این 10 سال چه چیزهایی عوض شده.ولی مهم نیس بزار مثل همیشه فقط انگشت باشه که تایپ میکنه،میزارم مثل همیشه این ذهن شلوغ شروع به نوشتن کنه.عادت ندارم ویرایش کنم عادت ندارم برگردم و غلط املایی هام رو درست کنم.چون این ویرایش دیگه نمیذاره اونوقت خیلی از حرفام رو شاید بزنم و پشیمون بشم.البته هنوز که حرفی نزدم ولی خب درکل میگم.راستش نمیدونم غالب وبلاگ رو عوض کنم یا نه.پیونده ها لینک های قدیمیم رو پاک کنم یا نه.اخه یک روزی تک تک این لینک ها واسم یک خاطره بودن.هرچند که گذر زمان و مشغله زندگی خیلی سخت میذاره به یادم بیاد چی‌به چی‌بوده.پروفایل هم که خیلی قدیمیه.شاید بزارم اونا باشه و یک سری چیزا اضافه کنم.نمیخام یادم بره کی بودم و چی‌شدم.شاید امروز برام مسخره باشه حرفای قدیمم نمیدونم.این روزا دوست دارین معمولا از چی بخونید تو وبلاگ ها؟؟راستی الان که تصمیم گرفتم همینجا نوشته رو تموم کنم یادم افتاد این مشکل رو دارم که یک عنوان انتخاب کنم.مگه حرف افکارم عنوان داره..... بهادر پسری در آب نمک(THIRTEENS)...